علم مدیریت اغلب بعنوان دیدگاه تحلیلی از تصمیم قبل از اتخاذ کردن آن است.
این دیدگاه تحلیلی با نامهای مختلفی شناخته می شود که عبارتند از
تحقیق عملیاتی ( تحقیق در عملیات )
علوم تصمیم گیری ((Decision Sciences (DS)
علم سیستمها (Systems Science)
مدل سازی ریاضی (Mathematical Modeling)
مهندسی صنعتی (Industrial Engineering)
سیستمهای بحرانی (Critical Systems )
تفکر استراتژیک (strategic thinking)
علم موفقیت ((Success Science(SS)
و طراحی و تحلیل سیستم ها (Systems Analysis and Design)
این روش های تحلیلی برای مدیریت و برنامه ریزی مشکلاتی در زمینه های تولیدات و فعالیتها و همچنین مدیریت موجودی و زمانبندی بکار می روند. این تکنیک ها اغلب برنامه های کامپیوتری قدرتمندی را بکار می برند تا مشکلاتی را در زمینه کنترل دنیای واقعی از تجارت ، صنعت ، کشاورزی و مدیریت فعالیتها گرفته تا مدل های برنامه ریزی دراز مدت برای شرکتها و بخش عمومی ، حل کنند.
برخی از کاربردهای اولیه که از روش های فوق حاصل می شوند عبارتست از:
پیش بینی
با بکاربردن سری های زمانی برای پاسخ به سوالاتی از قبیل تقاضا برای یک کالای مشخص تا چه میزان بزرگ خواهد شد ؟ طرح فروش چه باید باشد ؟ چقدر این تغییرات مفید خواهد بود ؟
نحوه و میزان سرمایه گذاری 
به چقدر سرمایه نیاز داریم ؟ از کجا می توان این سرمایه را بدست آورد ؟
برنامه ریزی و تخصیص نیروی انسانی
به جه تعداد کارمند نیاز داریم ؟ آنها چه قدر ماهر باشند ؟ چه مدت باید با ما بمانند ؟
زمانبندی و ترتیب دهی
کدام کار از اهمیت بیشتری برخوردار است ؟ کارها را به چه ترتیب باید انجام داد ؟ 
موقعیت ، تخصیص ، توزیع و حمل و نقل
بهترین مکان برای انجام عملیات کجاست ؟ امکانات چقدر باید باشد ؟ به چه منابعی نیاز است ؟ آیا کمبودی هست ؟ چطور میتوان اولویتها را تنظیم کرد ؟
اعتبار و سیاست جایگزینی
چگونه تجهیزات بهتر کار می کنند ؟ چطور می تواند قابل اعتماد باشد ؟ چه موقع باید آن را جایگزین کنیم ؟
کنترل موجودی 
چه مقدار باید انبار کنیم ؟ چه موقع و چقدر باید سفارش دهیم ؟ 
طراحی و کنترل پروژه ها
مدت انجام یک پروژه چقدر است ؟ کدام فعالیتها مهمترند ؟ چطور باید منابع را بکار ببندیم ؟
صفبندی و تراکم
طول صف چقدر باید باشد ؟ تعداد سرویس دهنده ها چقدر باید باشد ؟ چه سطحی از خدمات باید ارائه شود ؟