اقلیدس ریاضی دان یونانی حدود 300 سال پیش از میلاد مسیح به دنیا آمد. پس از مرگ اسکندر مقدونی ، بطلمیوس اول جانشین او شد و کتابخانه ای در اسکندریه تاسیس کرد.اقلیدس به درخواست بطلمیوس اول برای تدریس به اسکندریه رفت و در این شهر مکتب خود را پایه گذاری کرد.وی که شاگرد مکتب افلاطون بود ، برای نخستین بار در تاریخ رسما" به کار آموزش ریاضی پرداخت .

"اقلی" درزبان یونانی به معنای کلید و"دس "به معنای هندسه و"اقلیدس "به معنای "کلید هندسه" است .

بطلمیوس اول هنگامی که خواست هندسه را بیاموزد آن را دشوار دید و ترجیح داد که از راه ساده تری به فهم آن موفق شود، بنابراین از اقلیدس پرسید: آیا امکان دارد قضایا را به نحو ساده تری بیان کرد؟ اقلیدس به وی جواب داد: غیر ممکن است، در هندسه راه مخصوص شاهانه وجود ندارد!
کتاب" مقدمات" اقلیدس که سه قرن قبل از میلاد به نگارش در آمده، به زبان های مختلف دنیا ترجمه شده است و از آن زمان که فن چاپ مرسوم شد تا به حال بیش از2 هزار بار چاپ شده است.این کتاب غیر از بیان هندسه ی مقدماتی شامل تمام معلوماتی است که در دوران او درباره ی نظریه ی اعداد داشته اند .
زمانی که این کتاب منتشر شد، چنان نویسنده اش را مشهور کرد که تا20 قرن بعد هرگونه تغییر در آن به معنی توهین به مقدسات عالم محسوب می شد.
اصول هندسه ی اقلیدس در مدارس متوسطه تدریس می شود. این کتاب دارای 13 مقاله است . درهندسه ی اقلیدسی یک سری مفاهیم اولیه نظیر خط ونقطه وپنج اصل به عنوان بدیهیات آن پذیرفته می شوند وسایر قضایا بااستفاده از این اصول استنتاج می شوند .اصل اول : برای هر دو نقطه ی دلخواه ، می توان پاره خط واصل این دو نقطه را رسم کرد .اصل دوم : هر پاره خط رامی توان به طور نامحدود امتداد داد تا خط راستی به دست آید .اصل سوم : می توان دایره ای با هر نقطه ی دلخواه به عنوان مرکز و شعاعی برابر طول یک پاره خط دلخواه رسم کرد.اصل چهارم: همه ی زاویه های قائمه با هم مساویند.اصل پنجم :ازیک نقطه خارج یک خط ،یک وفقط یک خط می توان موازی با خط مفروض رسم کرد .
قضیه ی اقلیدس که درباره ی نامتناهی بودن اعداد اول بحث می کند، یکی از شاهکارهای استدلال ریاضی است. تامدت ها مردم بر این تصور بودند که اصل موضوع های اقلیدس هیچ گاه قابل تغییر نیست، اما دانشمندان برجسته ای چون ریمان و لوباچفسکی، علم ریاضیات را توسعه دادند و هندسه هایی غیراقلیدسی ارائه کردند.
اقلیدس نابغه ی برجسته ای بود که ذوق سرشاری در زمینه ی تدوین داشت و این مطلب را می توان با مطالعه ی کتاب های او به خوبی متوجه شد. وی در سال 265 پیش از میلاد وفات یافت .